Osmanlı Sultanlarının Hobileri

[Nefy-ü İsbat]

Fatih Sultan Mehmed’in bahçıvanlığa özel bir merakı vardı. Bu meslekte iddialıydı
ve bu yüzden boş vakitlerinin çoğunu bahçıvanlığa ayırır, bundan da
büyük bir haz duyardı. Seferler arasında kalan zamanlarında Topkapı Sarayı ve diğer
arayların bahçelerinde çalışmaktan zevk alırdı. Ayrıca ok için parmağa takılan
yüzükler, kemer tokaları ve kılıç kınları imalatı da elinden gelirdi.

Yavuz Sultan Selim’in hobisi kuyumculuktu. Şiire meraklıydı. Nitekim bazı Türkçe
şiirlerinin yanında Farsça bir divanı da vardır ve Almanya’da basılmıştır.
Ayrıca Osmanlı padişahları içerisinde çok okumaktan dolayı gözlerinin
bozulduğunu ve bu yüzden gözlük taktığını bildiğimiz ilk padişah, Yavuz’dur.


Kanuni Sultan Süleyman iyi giyinmeyi severdi. Babası gibi kuyumculuğa meraklıydı;
ama şiir alanında,komutanlığı ve yöneticiliği kadar başarılı bir padişahtı. ‘Muhibbî’
mahlasını kullandığı Divan’ında tam 2.779 gazel bulunmaktadır ki, Divan şairleri
arasında en fazla gazel yazmış olan Zâtî’nin bile ulaştığı gazel sayısı ancak 1.825
adette kalmaktadır.Kanuni böylece Divan edebiyatının gazel rekorunu kırmıştır.
Ayrıca kavaf (kunduracı) olduğuna dair kayıt da vardır.



I. Mahmud hilalci, mühür kazıcısı ve kuyumcuydu.Eserlerini çarşıda sattırır, eline
geçen paralarla sadakalarını dağıtır, ufak tefek ihtiyaçlarını karşılar, bundan da
büyük bir haz alırdı. Bir gün kendisine vezirlerinden birisi, “Şevketlüm, niçin
böyle uğraşıp zahmet edersiniz?” deyince, “Milletin hazinesini millete sarf etmek
gerek. Saniyen, insanın çalışıp alın teri dökerek kazandığı paranın zevki
başkadır.” cevabını almıştır.



II. Abdülhamid’in at binme, yüzme, atıcılık gibi merakları vardı. Silah kullanmakta
pek mahirdi. Nişan alarak ismini yazar, madalyaları ortasından delerdi. Kakma ve
süsleme işlerinde mahir olmasının yanında usta bir marangozdu da. Sarayında özel
marangozluk aletleri vardı. İş tulumunu giyer ve atölyesinde saatlerce kendini
kaybederdi. Bir başka merakı da polisiye roman okumak, daha doğrusu okutmaktı.